Dizel Tekraylı Lokomotifler Tanıtımı 2

Yeraltı kömür madenlerinin özel operasyonlarında, hassas tasarımı ve güvenilir performansıyla DCR serisi patlamaya dayanıklı Dizel Askılı Monoray Lokomotif, yardımcı ulaşım ekipmanlarının temel bir parçası haline gelmiştir. Patlamaya dayanıklı bir dizel motorla çalışan lokomotif, verimli bir iletim yolu aracılığıyla gücü kinetik enerjiye dönüştürür. Bu iletim yolu, motorun bir yağ pompasını, yağ pompasının da bir hidrolik motoru çalıştırdığı bir iletim hattını çalıştırır. Hareket hattı, Alman endüstri standartlarına uygun I140E veya I140V I-kirişleri kullanır. Bunlar, zincirlerle tünel tavanına esnek bir şekilde sabitlenmiştir ve yük taşıyan tekerlekler, I-kirişlerin her iki tarafına güvenli bir şekilde geçerek raydan çıkma veya raydan çıkma riskini etkili bir şekilde ortadan kaldırır. Hidrolik silindirler, tahrik tekerleklerini ray ağına sıkıştırarak aracı sürtünme yoluyla ileri doğru hareket ettirir. Park freni, fren balatalarını devreye sokmak için yay kuvvetini kullanır ve ani bir arıza durumunda bile sabit bir kilitleme mekanizması sağlayarak güvenli ve güvenilir bir çalışma sağlar. Ön ve arka kabinler, marş kontrol anahtarı, kumanda kolu, gösterge panelleri ve frenlerle donatılmıştır. Çalıştırma sırasında otomatik sesli alarm devreye girerek her zaman operasyonel güvenliği sağlar. Aşağıda, her lokomotifin teknik parametrelerinin ayrıntılı bir analizi yer almaktadır. Bu parametreleri daha derinlemesine anlamak, lokomotifin performansını ve uygulanabilir senaryoları daha iyi anlamanıza yardımcı olacaktır:

1. Dönüş Yarıçapı: Kömür madeni tünelleri karmaşık ve dinamik ortamlardır. Mekânsal sınırlamalar nedeniyle ray düzeninin yatay dönüş yarıçapı en az 4 metre ve dikey dönüş yarıçapı en az 10 metre olmalıdır. Bu parametre, lokomotifin güvenli çalışmasını sağlamak için temeldir. Gerçek dönüş yarıçapı bu gereksinimi karşılamazsa güvenlik riski önemli ölçüde artar ve raydan çıkma, parça çarpışması ve diğer tehlikeler meydana gelebilir.

2. Maksimum Çalışma Hızı: Bu, lokomotifin yüklü halde güvenli bir şekilde seyahat edebileceği maksimum hızı ifade eder. Bu hız keyfi olarak belirlenmez; tünelin mekânı, yüklüyken yükün sallanma genliği, lokomotifin çeşitli parçalarının sallanması ve rayın çevresindeki dinamik ortam gibi birden fazla faktör göz önünde bulundurulur. Yineleyen testler aracılığıyla, bu hızda stabil çalışmayı sağlamanın güvenli eşiği belirlenir.

3. Yamaç Geçebilme Yeteneği: Adından da anlaşılacağı gibi bu parametre, lokomotifin bir yamaç çıkarken aşabilecegi maksimum eğim açısını yansıtır. Bu doğrudan lokomotifin eğimli tünellerde ilerleme kabiliyetini gösterir. Tırmanma yeteneği ne kadar güçlü olursa, lokomotifin karmaşık arazi koşullarında uyum sağlama kabiliyeti de o kadar yüksek olur.

4. Çekme Gücü: Lokomotifin aktarma sistemi, hareketli tekerleklerde döndürme torku oluşturur ve bu kuvvet tekerlekler ile raylar arasındaki etkileşim ile üretilir. Kuvvetin yönü lokomotifin hareket yönü ile aynıdır. Büyüklüğü lokomotif gücünün ve çalışma hızına bağlıdır ve operatör tarafından gerçek ihtiyaçlara göre kontrol edilebilir. Parametre tablosunda listelenen çekme gücü verileri genellikle belirli çalışma koşullarında (örneğin standart yük, belirli ray koşulları vb.) lokomotifin güç sisteminin ulaşabileceği değeri ifade eder.

5. Çekim Gücü: Fizik formülüne göre P (güç) = F (kuvvet) × V (hız), çekim gücü, doğrudan çekim kuvveti ve lokomotif hızıyla orantılıdır. Sabit bir lokomotif hızı için daha büyük çekim kuvveti elde etmek amacıyla çekim gücünün artırılması gerekir. Bu nedenle bu iki önemli parametre, müşterilerin taşıma ağırlığı, tünel eğimi vb. gibi operasyonel ihtiyaçlarına göre uygun modeli seçmesini kolaylaştırmak amacıyla lokomotif modeli isimlendirme sistemine dahil edilmiştir.

6. Acil Frenleme Kuvveti: Bu, acil frenleme sırasında frenler tarafından üretilen kuvveti ifade eder. Bu parametre, lokomotif güvenliği için kritik bir göstergedir. Yeterli acil frenleme kuvveti, beklenmedik durumlarda (örneğin bir engelle karşılaşıldığında veya ekipman arızasında) hızlıca durulmasını sağlayarak kazaların önlenmesine yardımcı olur.

7. Tek Tahrik Birimi Çekme Kuvveti: Lokomotivin güç sisteminin tek bir tahrik birimine tahsis ettiği çekme kuvvetini ifade eder. Tek bir tahrik biriminin çekme kuvveti, lokomotivin genel güç çıkış dağılımını etkiler. Birden fazla tahrik birimi koordineli olarak çalıştığında, her bir birimin çekme kuvvetlerinin uyumlu dağıtımı, lokomotivin genel sürüş performansını doğrudan etkiler.

8. Tek Tahrik Birimi Fren Kuvveti: Lokomotivin fren sisteminin tek bir tahrik birimine tahsis ettiği fren kuvvetini ifade eder. Tek tahrik birimi çekme kuvveti ile benzer şekilde, fren sırasında her tahrik biriminin fren etkisini etkiler. Uygun dağılım, frenleme sırasında sorunsuz ve güvenilir bir şekilde durmayı sağlar, belirli bölgelerde fazla veya yetersiz frenleme sonucu oluşabilecek tehlikeleri önler.

9. Yatay Ray Sapması: Ray yatay olarak düzenlendiğinde, izin verilen yatay sapma açısını ifade eder. Bu parametre, ray döşenmesi sırasında oluşabilecek küçük sapmaları göz önünde bulundurur. Sapma açısı izin verilen aralıkta olduğu sürece lokomotifin normal çalışmasını önemli ölçüde etkilemez.

10. Dikey Rayin Yatay Pozisyondan Sapma Açısı: Ray dikey olarak düzenlendiğinde, yatay pozisyondan izin verilen sapma açısıdır. Bu parametre de gerçek ray döşeme koşullarına uyum sağlamak ve lokomotifin belirli bir sapma aralığında güvenli geçişini sağlamak amacıyla tasarlanmıştır.

11. Çalışma Rayı: Ana bileşenlerinden biri olan Raylı Lokomotifler sistemi, DIN 20593 standardına uygun I140E ve I140V ray tiplerini kullanır. Standart ray, lokomotif bileşenleriyle hassas bir şekilde uyum sağlar ve lokomotifin kararlı çalışması için gereklidir.

12. Çalışma Sıcaklık Aralığı: Lokomotiflerin optimal çalışma sıcaklık aralığı vardır ve bu aralığın dışında çalışma önerilmez. Aşırı yüksek veya düşük sıcaklıklar, dizel motor ve hidrolik sistemi gibi kritik bileşenlerin performansını etkileyebilir, arıza riskini artırabilir ve ekipmanın kullanım ömrünü kısaltabilir.

13. Çalışma Rakım Aralığı: Bu, lokomotifin çalıştırılması için uygun olan rakım aralığını ifade eder. Bu aralığın üzerindeki yüksek rakımlar, hava basıncındaki değişiklikler nedeniyle dizel motorun yanma verimini etkileyebilir. Düşük rakımlarda oluşan anormal hava basıncı koşulları da ekipmana zarar verebilir; bu nedenle bu parametreye mutlaka uyulmalıdır.

14. Bağıl Nem: Lokomotiflerin çalışma ortamında bağıl nem oranı belirli sınırlar içinde olmalıdır. Belirtilen nem aralığının dışında çalışma önerilmez. Aşırı yüksek nem, elektrikli komponentlerde kısa devrelere; aşırı düşük nem ise statik elektrik ve diğer sorunlara neden olabilir, bu da ekipmanın normal çalışmasını etkiler.

15. Metan Konsantrasyonu: Kömür madenlerinde yanıcı ve patlayıcı gazlar olan metanın bulunmasından dolayı, lokomotiflerin çalışma ortamındaki metan konsantrasyonu için sertifikalandırılmış limitler mevcuttur. Belirlenmiş konsantrasyonların dışında çalışma kesinlikle yasaktır. Bu, patlamaya karşı güvenlik için temel göstergelerden biridir.

16. Tahrik Motoru Modeli: Lokomotife donatılmış hidrolik tahrik motorunun modelini ifade eder. Bu model, üretici firma tarafından sağlanır ve tahrik motorunun performans parametrelerini ve özelliklerini yansıtır. Lokomotivin güç çıkışıyla ilgili detayları anlamak için önemli bilgiler sağlar.

17. Hidrolik Sistemin Anma Çalışma Basıncı: Lokomotivin hidrolik sisteminin normal çalışma koşulları altındaki basıncını ifade eder. Hidrolik sistem, lokomotivin tahrik, frenleme ve diğer fonksiyonlarının güç kaynağıdır. Anma çalışma basıncı, hidrolik sistem bileşenlerinin uyumlu çalışmasını sağlamak için kritik bir parametredir. Aşırı yüksek ya da düşük basınçlar sistem performansını etkiler.

Bu teknik parametrelerin derinlemesine anlaşılması, kullanıcıların DCR serisi patlamaya dayanıklı Dizel Asılı Raylı Lokomotifin kendi operasyonel ihtiyaçlarını daha doğru bir şekilde belirlemesine yardımcı olabilir ve bu da güvenli ve verimli yer altı yardımcı taşıma işlemlerini gerçekleştirilebilir kılar.